Dwór na Wichrowym Wzgórzu to historyczny, pochodzący z 2 połowy XIX wieku obiekt ( ustalona data budowy to 1876 rok). Pierwszy właściciel cały majątek wraz z dworem w porywie swej szlacheckiej fantazji przegrał w karty. Kolejny, niejaki pan Malinowski, zarządzał folwarkiem, liczącym 300 mórg ziemi, licznymi zabudowaniami gospodarczymi, dworem i znajdującym się u jego podnóży, pięknym zarybionym stawem. Do dworu wiodła długa, różana aleja kończąca się owalnym klombem. W rękach Malinowskich dwór i majątek, już mocno podupadły, pozostał do czasu śmierci jedynego niewidomego i bezdzietnego syna właściciela, czyli do 1936 roku. Wtedy to jego przyrodnia siostra Maria Rusecka (osoba wielce zasłużona dla miejscowej społeczności – prowadziła w dworze szkołę dla wiejskich dzieci, była założycielką wiejskiej O.S.P.  w Przybysławicach) sprzedała odziedziczony, niestety mocno zadłużony, dwór i majątek pochodzącemu z Warszawy, a stacjonującemu w Sandomierzu porucznikowi Wojska Polskiego niejakiemu panu Godlewskiemu. Godlewski zarządzał majątkiem i dworem do końca wojny, a był to na pewno (świadczą o tym liczne, wykopane podczas prac remontowych łuski i niewybuchy), czas burzy i naporu – najpierw niemiecki okupant, później sowiecka armia ( sowieci już w 1944 roku w ramach przyczółka baranowsko – sandomierskiego „wyzwolili” te tereny), dali się mocno we znaki dziedzicowi i lokalnej społeczności. Po zakończeniu działań wojennych reforma rolna i wywłaszczanie dawnych właścicieli ziemskich nie ominęła Przybysławic. Na szczęście w dworskich budynkach utworzono szkołę powszechną, dzięki czemu dwór ocalał i przez kilkadziesiąt kolejnych lat spełniał ważną społeczną funkcję. W latach 50 ubiegłego wieku, przez okres 2 lat, w powstałej szkole, nauczycielką była chrzestna obecnej współwłaścicielki obiektu – i tak, można by rzec, iż historia zatoczyła koło – od 2005 roku właścicielem dworu była rodzina Paczkowskich, a od 2013 roku po blisko 7 letnim remoncie, obiekt ten przeszedł pod zarząd rodzinnej spółki „Dwór na Wichrowym Wzgórzu” sp. z o.o. Mieści się w nim restauracja i klimatyczny, osadzony w realiach XIX wiecznego, dworu polskiego rodzinny pensjonat.

Dwór polski na przestrzeni wieków, to była nie tylko ziemiańska siedziba, ale też ośrodek kultury i narodowych tradycji. Obecni właściciele dworu są w pełni świadomi historycznej i narodowej spuścizny jaką niesie z sobą ich obiekt - dlatego kultura, tradycja, historia i narodowa tożsamość to wszystko determinuje ich działania związane z promocją tego wyjątkowego miejsca.
Jeden z naszych klientów powiedział - „Takich historycznie polskich obiektów, tak zachowanych, jest w Polsce nie kilkaset, nie kilkadziesiąt, ale kilkanaście, miejcie tego świadomość i dbajcie o to miejsce”

MAMY TĘ ŚWIADOMOŚĆ I NA PEWNO BĘDZIEMY DBALI O MIEJSCE – BO TO NASZA HISTORIA, KTÓRA TWORZY NASZ KRAJ - POLSKĘ